Έξω από τα τείχη της καστροπολιτείας του Μυστρά, κοντά στη λεγόμενη πύλη της Μαρμάρας, βρίσκεται ο ναός του Αι-Γιαννάκη. Οικοδομήθηκε πιθανότατα ως ταφικό παρεκκλήσιο από την κυρά Καλή Καβαλασέα, η οποία απεικονίζεται μαζί με τα τέκνα της στο εσωτερικό.
Πρόκειται για μονόχωρο καμαροσκέπαστο κτίσμα με ενισχυτικές ζώνες και τυφλά αψιδώματα στο εσωτερικό. Στα ανατολικά προβάλλει η μεσαία πεντάπλευρη αψίδα και δύο μικρότερες καμπύλες αψίδες για την πρόθεση και το διακονικό. Κτιστό τέμπλο διαχωρίζει το ιερό Βήμα από τον κυρίως ναό. Σε επαφή με τη νότια θύρα υπάρχει ημιυπόγειος τάφος, ενώ ένας ακόμη υπέργειος τάφος αποκαλύφθηκε εξωτερικά, στη βορειοανατολική γωνία. Δυτικά του παρεκκλησίου διαμορφώνονται δύο θαλαμοειδείς υπόσκαφοι χώροι, που πιθανότατα αποτελούσαν οστεοφυλάκια.
Ο ναΐσκος είναι κατάγραφος. Οι τοιχογραφίες του αποτελούν έργο ποιότητας που έχει επηρεαστεί από τον διάκοσμο της νότιας στοάς του ναού της Οδηγήτριας (παραπομπή). Για τη χρονολόγησή τους έχουν διατυπωθεί απόψεις που τις τοποθετούν στο β’ μισό του 14ου ή στον 15ο αιώνα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απεικόνιση της Βρεφοκρατούσας Παναγίας με την κτητόρισσα Καλή Καβαλασέα, ως λαϊκή και ως μοναχή, και τα τέκνα της, Άννα Λασκαρίνα και Θεόδωρο Οδηγητριανό. Διακρίνονται και κατάλοιπα τοιχογραφιών των χρόνων της Τουρκοκρατίας.
Ο ναός αναστηλώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και το 1952 καλύφθηκε με νέο ημικυλινδρικό θόλο.
